تبلیغات بررسی اوپک
مسأله سوخت و انرژی یكی از حیاتی‌ترین مسائل اجتماعی امروز جهان میباشد. و موضوع نفت و گاز در مركز این نیروی حیاتی قرار داشته و دنیای صنعت وابستگی شدیدی به آن دارد.
بعضی كشورهای صنعتی برای دسترسی« نفت» طلای سیاه و مشتقات آن روشهای گوناگون اختیار كرده‌اند كه گاهی تا مرز استعمار و بهره‌كشی از طریق زورگویی پیش رفته است و ملتهای مالك ذخائر نفتی روی هم رفته تا به حال نتواسته‌اند آنطوری كه باید و شاید برای پیشرفت هنوز از این كالاها استفاده نمایند.
سازمان اوپك از بدو تشكیل موفق شد جاذبه‌های لازم برای گردهم آوردن بخشی از كشورهای جهان سوم را كه حیات اقتصادی آنان در گروه تولید و صدور مادة اولیه نفت بود فراهم آورد و بتدریج اعضایی را از قاره‌های مختلف جهان به سوی خود جلب كند حقیقت سازمان اوپك بمنزله نخستین مجموعه از كشورهای جهان سوم كه تحت فشار سیاسی و اقتصادی قدرتهای بزرگ و شركتهای چند ملیتی ذخایر آنان به بهای ناچیز غارت می‌شد. مقام و موقع خاصی داشته و دارد و به طبع سرنوشت آن می‌تواند جامعه كشورهای دارنده با ذخایر طبیعی با اقتصاد تك‌محصولی ارزنده و آموزنده باشد.
در بطن اوپك كشورهای عرب كه تقریباً دارای 60 درصد از تولیدات نفتی هستند از اعمال نفوذ بیشتری برخوردار بوده كه جنبة سیاسی آن از محدودة بازار نفت تجاوز می‌كند.
در سپتامبر 1960 وقتیكه اوپك تأسیس شد ناظران سیاسی معدودب قدرت آینده این سازمان جدید را احساس می‌كردند بعد ازموقعیتهای كشور یعنی با سركارآمدن سرهنگ قذافی در 1969 كشورهایا صادركننده نفت از قدرت خود آگاهی یافته و بتدریج یك استراتژی تهاجمی به خود گرفته قدرت خود را از طریق افزایش قیمت نفت خام و كنترل فعالیتهای نفتی اعمال می‌كنند.
در اكتبر 1974 توسل كشورهای تولیدكننده نفت در سطح اوپك «اسلحه سیاسی نفت سبب چهار برابر شدن قیمت نفت در مدت 3 ماه گشته و ارادة كشورهای صادركنندة نفت را در مورد بكاربردن نفوذ خود در تحولات اقتصاد جهانی از این به بعد مورد تأئید قرار میدهد.
آنچه مورد تأئید بسیاری از كارشناسان اقتصادی قرار گرفته است كه كشورهای عضو سازمان اوپك طی سالهای دهة 1970 و سالهای اولیه دهة 1980 در اثر تلاشهای سازمان اوپك و نیز شرایط بین‌المللی حاصل به درآمدهای سرشاری دست یافته‌اند كه عموماً آنرا در ساختار اقتصادی نه تنها به رشد و توسعة اقتصادی كشورهای خود كمكی نكرده‌اند كه معضلات اقتصادی و سیاسی بغرنج و لاینحلی را نیز بوجود آورده‌اند.
اكنون لازم است سازمان اوپك( چنانچه بتواند در دنیای پرتلاطم كنونی به حیات خود ادامه دهد) در یك مرحله نوین از فعالیتهای خود نسبت به چگونگی كاربرد وجوه حاصل از فروش نفت بوسیلة كشورهای عضو برنامه‌های جامعی را تدوین كند تا با یافتن روشهایی برای همكاری در سرمایه‌گذاری مشترك از خروج نهایی این امكانات مالی از سازمان اقتصادی كشورها جلوگیری بعمل آورد.
